Goede voornemens

Met Nieuwjaar heb ik er geen 'last' van; goede voornemens. Nou ja oké, een pas op de plaats in januari met eten, snoepen en drinken. Bij mij komt dat moment tijdens mijn (grote) vakantie.

Dit jaar was dat in Schotland. Wat een ontstellend mooi land: veel ruimte, kilometers lang helemaal niets, zelfs geen schaap en - op de steden na - weinig prikkels.

Tijdens de prachtige en pittige wandelingen die we maken, ontstaat er meer ruimte in mijn lijf voor de adem, ik voel dat alles weer gaat stromen. Zo ook nieuwe en oude ideeën. En niet te vergeten die voornemens: meer sporten, vaker vrienden en familie bezoeken, meer adem- en stemoefeningen doen, 's avonds minder TV kijken, meer muziek maken, minder snoepen...

Zo tegen het einde van de vakantie verlang ik weer naar mijn eigen huis. Want wat kun je dát van een afstand waarderen! Mijn eigen badkamer (in plaats van delen met je gastgezin), een heerlijk ruim bed in plaats van een twijfelaar met hard matras, vrienden in de buurt, mijn heerlijke luierbank, de televisie (ja toch wel) en - niet op de laatste plaats - mijn hond.

Thuis...

En dan kom je thuis in zo'n heerlijk, maagdelijk opgeruimd en schoon huis, net zoals je het hebt achtergelaten! Maar....dat verandert heel snel want de koffers blijven minstens een week slingeren, de wasmachine draait overuren, de mailbox zit vol met onbeantwoorde mails. Je zit snel weer in de ontnuchterende waan van de dag.

Denk je terug aan wat je jezelf had voorgenomen, dan is daar die kritische stem: "Ja leuk hoor dat je dat hebt bedacht, maar wanneer ga je dat allemaal doen?". En als je er wel tijd voor hebt dan heb je nog een krachtig, remmend mechanisme en dat heet uitstelgedrag.

Patronen

Kennelijk kun je in een andere omgeving bedenken dat je thuis dingen gaat veranderen. Kom je dan weer in het vertrouwde, dan liggen de patronen op de loer. En begrijp me niet verkeerd, patronen zijn fijn en nuttig en ze geven structuur, maar ik heb er een paar waar ik écht zonder kan. Hup, weg ermee, meer tijd voor wat ik belangrijker vind.

Dit jaar is het me eindelijk gelukt een van mijn voornemens om te zetten in iets concreets en daar ben jij nu getuige van: mijn eerste Blog voor Ademrijk. Het doel is om dit met enige regelmaat te doen en mijn kennis en ervaringen over adem, stem en zang met jullie te delen. Hopelijk zit er zo nu en dan iets tussen waar je je in herkent, of waar je iets aan hebt.

Carmen Pierik